ลักษณะทั่วไป
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกเป็นหนึ่งในกลุ่มสายพันธ์สวิสส์ เมาน์เทนด็อก แต่เป็นพันธุ์เดียวเท่านั้นที่มีขนยาวสลวยราวแพรไหม เติบโตในสภาพอากาศหนาวเย็น ฉลาดหลักแหลม ร่างกายแข็งแรงและแข็งแกร่งสามารถทำงานหนักและทำงานได้ดีบนภูเขา ซึ่งเป็นถิ่นต้นกำเนิดของเขานั่นเอง เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกเป็นสุนัขพันธุ์ใหญ่โครงสร้างแข็งแรง มีขนสีดำ สีสนิมและสีขาวอยู่บนตัว และมีความโดดเด่นเฉพาะตัว เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกตัวผู้จะดูแข็งแกร่งทะมัดทะแมง ในขณะที่ตัวเมียจะดูแจ่มใสร่าเริง อายุโดยเฉลี่ย 14 ปี
ลักษณะนิสัย
การดูแล
การออกกำลังเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก เพราะพวกเขาสืบเชื้อสายสุนัขฟาร์มมาแต่กำเนิด อย่างไรก็ตามการฝึกฝนวินัยก็จำเป็นมากเช่นกัน โดยวิธีการออกกำลังการที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา คือการพาเดินช้าๆระยะทางยาวๆ รอบเมืองหรือในสวนสาธารณะ นอกจากนี้ เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก ยังรักและต้องการเวลาอยู่กับคนในครอบครัว พวกเขาจะมีความสุขมากๆถ้าได้อยู่ใกล้และมีปฏิสัมพันธ์กับคนในครอบครัว ในส่วนการดูแลความสะอาด เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก มีแนวโน้มว่าจะพลัดขนบ่อยเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องแปรงขนให้เขาอย่างสม่ำเสมอ
ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม
ผู้ที่สนใจเลี้ยงเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก จำเป็นต้องมีเวลาให้พวกเขาค่อนข้างสูง ทั้งการพาออกกำลังกาย การดูแลสุขภาพ สภาพขน และ เวลาที่จะอยู่เป็นเพื่อนกับเขาอย่างใกล้ชิด
ข้อควรจำ
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกมักจะมีปัญหาเกี่ยวกับกระดูกบริเวณสะโพกและข้อขา นอกจากนี้สิ่งที่ผู้เลี้ยงจะต้องระวังก็คือ ถึงแม้เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก จะไม่ได้มีสัญชาตญาณนักล่ามาแต่กำเนิด แต่บ่อยครั้งที่พวกเขาวิ่งไล่กัดสัตว์หรือสิ่งทีชีวิตตัวเล็กๆ และบางตัวก็มีแนวโน้มจะเป็นนักขุด เรื่องการฝึกวินัยจึงจำเป็นสำหรับพวกเขา
มาตรฐานสายพันธุ์
ขนาด | ตามมาตราฐานแล้วเพศผู้ มีส่วนสูงโดยประมาณ 25-27 .5 นิ้วครึ่งน้ำหนักตัว 38-50 ก.ก. เพศเมียมีส่วนสูงโดยประมาณ 23-27 น้ำหนักตัว 36-48 ก.ก. มีลักษณะรูปทรงเป็นสี่เหลี่ยม อัตราส่วนความกว้างของลำตัวยาวกว่าส่วนสูง โครงสร้างกระดูกแข็งแรงมั่นคง ร่างกายกำยำ |
ศรีษะ | รูปกระโหลกบนสุดแบนและกว้าง มีร่องบนหน้าผากเล็กน้อยตรงบริเวณ ตำแหน่งสันจมูกระหว่างตาทั้ง 2 ข้างชัดเจนแต่ต้องไม่ลึกจนเกินไป |
ฟัน | มีลักษณะเป็นฟันกรรไกร คือ ด้านในฟันบนสัมผัสกับด้านนอกของฟันล่าง แต่ถ้าฟันเกยกันสูงหรือต่ำเกินไปถือว่าไม่ได้มาตรฐาน |
ปาก | ริมฝีปากสะอาดและแห้ง |
ตา | ดวงตารูปไข่เล็กน้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มใน แต่ ถ้านัยน์ตาสีฟ้าถือว่าไม่ได้มาตราฐาน มีหนังตาที่พอเหมาะพอดี ไม่พลิกกลับนอกหรือ |
หู | มีขนาดปานกลาง โคนหางยกสูง รูปทรงหูเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม ปลายหูบนสุดโค้งมนเล็กน้อย ส่วนที่ยกสูงที่สุดของหูจะตั้งอยู่เหนือกระ |
จมูก | ต้องดำทั้งจมูก |
คอ | ควรยาวพอประมาณ ลำคอควรตั้งบนหัวไหล่ แลดูมั่นคงกล้ามเนื้อแลเห็นเด่นชัด ขนบริเวณรอบคอห้ามมีการตกแต่ง |
อก | อกลึกกว้างแต่ไม่ใหญ่เทอะทะ อย่างน้อยที่สุดช่วงอกควรทิ้งต่ำได้เพียงแค่บริเวณข้อเข่า |
ลำตัว | ช่วงลำตัวกว้างหนาและรายเรียบไปจนถึงโคนหาง ไหล่เอนไปข้างหลังเล็กน้อย กล้ามเนื้อแน่นมีพละกำลัง แผ่นหลังกว้างแน่นกระชับ |
เอว | – |
ขาหน้า | ขาตรงและแข็งแรง เวลายืนช่วงข้อขาต้องอยู่ใต้หัวไหล่พอดี เท้ากลม กระชับ นิ้วเท้าโค้งมนได้รูป |
ขาหลัง | บริเวณหน้าแข้งหนา แข็งแรง มีกล้ามเนื้อ ช่วงต้นขาโค้งได้รูปไปจนถึงข้อเท้า รูปทรงของข้อเท้าต้องทิ้งลงเป็นเส้นตรง |
หาง | มีลักษณะเป็นพุ่ม ทิ้งต่ำต่ำลงบริเวณช่วงข้อเท้า กระดูกหางควรตรงไม่โค้งขดงอขึ้นมาอยู่บนหลัง |
ขน | ขนหนาเส้นยาวเงางามเป็นลอนคลื่นเล็กน้อยหรือเป็นขนเส้นตรงก็ได้ ถ้าหยิกมากถือว่าไม่ได้มาตรฐาน |
สีขน | มีขา 3 สี คือ สีดำ สีสนิม (น้ำตาลแดง) และสีขาว ซึ่งปกติสีพื้นจะเป็นสีดำ แซมด้วยคนสีสนิมและสีขาว ซึ่งสีที่แซมอยู่บนตัวควรมีสัดส่วนพอดีตามมาตราฐานทั่วไป คือสีสนิมควรแต้มบริเวณเหมือนดวงตา ข้างแกม 2 มุมปาก อก ขาและใต้หาง ส่วนสีขาวแต้มอยู่บริเวณ บนกลางใบหน้าระหว่างตาทั้ง 2 ข้าง แผงอกยาวไปถึงใต้ท้อง ปลายหาง และปลายเท้าทั้ง 4 ข้าง |
ขอบคุณแหล่งที่มาเพื่อการศึกษา